वीरगञ्ज । वीरगञ्जको घण्टाघर चोक, जहाँ बिहानको ६ बजेदेखि सयौं श्रमिकहरू कामको खोजीमा भेला हुन्छन्। यो ठाउँ वीरगञ्ज आसपासका मजदुरहरूका लागि आशाको केन्द्र बनेको छ, जहाँ उनीहरू आफ्नो दैनिक गुजारा चलाउन कामको पर्खाइमा हुन्छन्।

घण्टाघर चोकमा भेटिएका ४७ वर्षीय रामबालक चौहान, जसले प्रसौनी बिर्ताबाट दैनिक घण्टौं यात्रा गरेर कामको खोजीमा आउँछन्। उनी भन्छन्, “बिहान ९ बजेसम्म पनि काम दिने नाइकेको पर्खाइमा बस्नुपर्छ।” चौहान जस्तै, राज करिम र रामपुकार साह पनि आफ्नो परिवार पाल्न यही चोकमा कामको आशामा आउँछन्। उनीहरूको गुनासो छ, “काम पाइयो भने परिवार पाल्न सजिलो, नपाए साँझ के खुवाउने भन्ने चिन्ता हुन्छ।”

यो चोक श्रमिक र रोजगारदाताबीचको भेट्ने मुख्य स्थान बनेको छ। जहाँ निर्माण कार्यदेखि लिएर विभिन्न मौसमी कामहरूका लागि मजदुरहरू उपलब्ध हुन्छन्। समिमा कन्स्ट्रक्सनका सञ्चालक नियाजबाबु शेख जस्ता रोजगारदाताहरू पनि यहीँबाट आवश्यक मजदुरहरू लिएर जान्छन्।

रौतहटबाट आएका मोहम्मद मम्ताज मियाले कामको अनिश्चितता र ज्यालाको कमीको गुनासो गर्छन्। उनी भन्छन्, “तीन दिन काम, तीन दिन पर्खाइ, मुस्किलले दैनिक ३५० रुपैयाँ बचत हुन्छ।” अर्कातिर, वीरेन्द्र पटेल जस्ता स्थानीयहरू पनि आफ्नो घरको कामको लागि यही चोकमा मजदुर खोज्न आउँछन्।

वीरगञ्ज उद्योग वाणिज्य सङ्घका अध्यक्ष हरि गौतमले घण्टाघर चोकलाई ‘श्रमिक बैङ्क’ को संज्ञा दिँदै, यहाँ मौसमी श्रमिकहरू र रोजगारदाताहरूबीचको महत्त्वपूर्ण सम्बन्ध रहेको बताए। तर, उनले उद्योगहरूमा नियमित कामदारको आवश्यकता र मौसमी श्रमिकहरूको काममा अनियमितताले गर्दा समस्या हुने गरेको बताए।

बारा-पर्सा औद्योगिक करिडोरमा हजारौं भारतीय मजदुरहरू कार्यरत छन्, जसले यस क्षेत्रको आर्थिक गतिविधिमा महत्त्वपूर्ण भूमिका खेलेका छन्। राष्ट्रिय तथ्याङ्क कार्यालयका अनुसार, पर्सा र बारामा हजारौं औद्योगिक प्रतिष्ठानहरू रहेका छन्, जसले यस क्षेत्रको आर्थिक महत्त्वलाई दर्शाउँछ।