
काठमाडाैं : तिहार नेपालको दोस्रो ठूलो चाड हो। साथै यो यमपञ्चकको रूपमा पाँच दिनसम्म हर्षोल्लासका साथ मनाइन्छ। यस चाडको अन्तिम दिन, भाइटीका, विशेष महत्व राख्छ।
आज भाइटीका पनि हो। जहाँ दिदीबहिनीहरूले दाजुभाइलाई सप्तरङ्गी टीका लगाएर दीर्घायु, समृद्धि र सुखको कामना गर्छन्। सप्तरङ्गी टीका, जसमा सात रङहरू—रातो, नीलो, पहेँलो, हरियो, सेतो, सुन्तला र बैजनी—प्रयोग गरिन्छ।
नेपालको हिन्दु संस्कृतिमा शास्त्रीय गहिराइ र सांस्कृतिक जीवन्तता बोकेको प्रतीक हो। यो परम्पराले परिवारिक बन्धन, सामाजिक एकता र आध्यात्मिक सन्तुलनलाई उजागर गर्छ।
पौराणिक कथा र आध्यात्मिक आधार
सप्तरङ्गी टीकाको शास्त्रीय महत्व यम (मृत्युका देवता) र उनकी बहिनी यमुनाको पौराणिक कथासँग गाँसिएको छ। कथनअनुसार यमुनाले यमलाई टीका लगाएर उनको दीर्घायु र सुरक्षाको कामना गरेकी थिइन्। यो कथाले दाजुभाइ–दिदीबहिनीको पवित्र सम्बन्धलाई प्रतिकात्मक रूपमा उजागर गर्दछ।
सप्तरङ्गी टीकाको सात रङहरूले जीवनको विविधता, सन्तुलन र पूर्णताको सन्देश बोकेर यो परम्परालाई थप अर्थपूर्ण बनाउँछ। हिन्दु दर्शनमा सात चक्र (मूलाधार, स्वाधिष्ठान, मणिपुर, अनाहत, विशुद्ध, आज्ञा र सहस्रार) सँग जोडिएका यी रङहरूले मानव शरीरको आध्यात्मिक ऊर्जालाई सन्तुलित र सशक्त बनाउने विश्वास गरिन्छ।
रातोः मूलाधार चक्र, जसले शक्ति र स्थिरताको प्रतिक हो।
पहेँलोः मणिपुर चक्र, जसले समृद्धि र ऊर्जालाई जनाउँछ।
नीलोः विशुद्ध चक्र, जसले शान्ति र संचारको सन्देश दिन्छ।
यी रङहरूको प्रयोगले दाजुभाइको शारीरिक, मानसिक र आध्यात्मिक कल्याणको कामना गर्दछ। जुन तिहारको भाइटीकाको मूल भावनासँग मेल खान्छ।
प्रकृतिको सौन्दर्य र इन्द्रेणीको प्रतिक
सप्तरङ्गी टीका प्रकृतिको सौन्दर्य र इन्द्रेणीको सात रङहरूसँग जोडिन्छ। इन्द्रेणीले व्रह्माण्डको सन्तुलन र जीवनको समग्रतालाई प्रतिनिधित्व गर्छ। भाइटीकामा यी रङहरूको प्रयोगले दाजुभाइको जीवनमा सुख, समृद्धि र सौहार्दको कामना गरिन्छ।
यो परम्पराले मानव र प्रकृतिबीचको गहिरो सम्बन्धलाई उजागर गर्छ, जुन नेपाली संस्कृतिको आधारभूत तत्व हो। सात रङहरूको संयोजनले तिहारको रौनकलाई थप जीवन्त बनाउँछ र उत्सवमा सौन्दर्यको आयाम थप्छ।
सांस्कृतिक जीवन्तता र आधुनिकता
शास्त्रीय रूपमा भाइटीकामा अक्षता, चन्दन र रातो वा सेतो रङको प्रयोग प्रचलित थियो। तर समयसँगै सप्तरङ्गी टीकाको चलनले नेपाली समाजमा रंगीन सांस्कृतिक पहिचान स्थापित गरेको छ।
यद्यपि केही विद्वानहरूले यो परम्परालाई शास्त्रसम्मत नभएको तर्क गर्छन्। यसले तिहारलाई थप आकर्षक र समावेशी बनाएको छ। सप्तरङ्गी टीकाले आधुनिक नेपाली समाजमा सांस्कृतिक एकता, उत्साह र रचनात्मक अभिव्यक्तिलाई प्रोत्साहन गरेको छ। यो परम्पराले परम्परागत मूल्य र आधुनिकताबीच सन्तुलन कायम गर्छ।
परिवारिक र सामाजिक एकताको सन्देश
सप्तरङ्गी टीकाले दिदीबहिनी र दाजुभाइबीचको प्रेम, विश्वास र एकताको प्रतीकको रूपमा काम गर्छ। भाइटीकाको दिन दिदीबहिनीहरूले दाजुभाइलाई सप्तरङ्गी टीका लगाएर उपहार दिन्छन्। र दाजुभाईले पनि दिदीबहिनीलाई उपहार वा आशीर्वाद प्रदान गर्छन्।
यो आदान–प्रदानले परिवारिक वन्धनलाई बलियो बनाउनुका साथै सामाजिक सद्भाव र एकताको सन्देश प्रवाह गर्छ। यो परम्पराले नेपाली समाजमा प्रेम, सम्मान र सहकार्यको भावनालाई जीवन्त राख्छ।
क्षेत्रीय विविधता र सांस्कृतिक समृद्धि
नेपालका विभिन्न समुदायमा सप्तरङ्गी टीकाको प्रयोग र महत्व फरक–फरक छ। उदाहरणका लागि, नेवार समुदायमा भाइटीकालाई “किजा पूजा” भनिन्छ, जहाँ विशेष रीतिरिवाज र परम्पराहरू पालना गरिन्छ।
तराई र पहाडी क्षेत्रमा भने सप्तरङ्गी टीकाको प्रचलन व्यापक छ। यो क्षेत्रीय विविधताले नेपालको सांस्कृतिक समृद्धिलाई उजागर गर्छ र तिहारलाई सबै समुदायको साझा उत्सव बनाउँछ। सप्तरङ्गी टीकाले नेपालको सांस्कृतिक बहुलतालाई एकताको सूत्रमा बाँध्छ।
सप्तरङ्गी टीका तिहारको भाइटीकाको एक अभिन्न र आकर्षक पक्ष हो। जसले शास्त्रीय गहिराइ र सांस्कृतिक जीवन्तता दुवैलाई समेट्छ।
यम–यमुनाको पौराणिक कथा, सात चक्रको आध्यात्मिक ऊर्जा, प्रकृतिको सौन्दर्य र सामाजिक एकतासँग जोडिएको यो परम्पराले दाजुभाइको दीर्घायु, समृद्धि र सुखको कामना गर्छ।
शास्त्रीय विधान र आधुनिक अभ्यासको संयोजनले सप्तरङ्गी टीकालाई तिहारको रंगीन र जीवन्त प्रतीक बनाएको छ। यो परम्पराले नेपाली समाजमा प्रेम, एकता र सांस्कृतिक समृद्धिको सन्देश फैलाउँछ, जसले तिहारलाई हरेक नेपालीको मनमुटुमा विशेष बनाउँछ।





































